U analizama do sada je učestvovalo 105 pacijenta prosečne starosti 46,41 godine, koji su završili praćenje parametara u periodu od dve godine nakon procedure, pokazujući da je SEGOVA procedura imala povoljan uticaj na endokrini status i na reproduktivni ishod pacijenata.
Svi pacijenti su imali sonografska praćenja tokom perioda od dve godine nakon zahvata. U istoj grupi od 105 pacijenta je takođe praćen nivo reproduktivnih hormona FSH, LH tokom dve godine, dok je praćenje za E2, PG i AMH praćeno sukcesivno. Studija je sprovedena u Specijalnoj ginekološkoj klinici – Jevremova Beograd, bolnici Saint James Malta, klinici Remedica Skoplje, u periodu 2015-2020.
Preoperativni laboratorijski testovi su obavljeni kod svih pacijenata i dat im je upitnik o menstruaciji, paritetu, postojanju POF dijagnoze u porodičnoj medicinskoj istoriji, obrazovnom nivou i mogućim izvorima stresa pre amenoreje. Takođe im je dat i upitnik o kvalitetu života.
Tabela 1. predstavlja tip steriliteta pacijenata.
| Sterilitas prim | 68 |
| Sterilitas sec | 35 |
| POF | 24 |
| Endometrioza | 11 |
| Endokrini poremećaji: | |
| Hashimoto | 6 |
| Hypothireosis | 15 |
| Intolerancija na glukozu | 12 |
Tabela 1.
Naši rezultati pokazuju da su efekti intervencije na nivo hormona FSH mogli da se primete već nakon 6 meseci, kada FSH počinje da opada, dok je najizraženije smanjenje postignuto nakon 24 meseca (33%). Efekti intervencije na nivo LH bili su primetni 6 meseci nakon procedure, kada koncentracija počinje da opada, dok je smanjenje najizraženije u roku od 24 meseca nakon intervencije (36%).
Grafikon 1 pokazuje nivoa FSH dok Grafikon 2 pokazuje nivo LH, na baseline, 6, 12 i 24 meseci nakon programa.
Rast nivoa estradiola (E2) je najizraženiji posle 18 meseci (27%). Povećanje nivoa progesterona (PG) zabeleženo je 6 meseci nakon intervencije (12%). Posle 6 meseci od precedure došlo je do povećanja nivoa hormona AMH (24%).
Grafikon 3 predstavlja nivo E2 na baseline i 18 meseci nakon programa, Grafikon 4 predstavlja nivo PG i Grafikon 5 predstavlja nivo AMH, na baseline i 6 meseci nakon programa.
Grafikon 1
Grafikon 2
Grafikon 3
Grafikon 4
Grafikon 5
Tabela 2. predstavlja ukupan rezultati sonografskih praćenja kod 105 pacijenta koji su završili dvogodišnji monitoring u periodu od 24 meseca nakon re-transplantacije :
| Ukupan broj pacijenata | Ukupan broj dobijenih folikula | Ukupan broj dobijenih jajnih ćelija | Ukupan broj dobijenih embriona | Broj izvršenih embriotransfera (ET) | Ukupan broj vitrifikovanih embriona | Ukupan broj trudnoća | Ukupan broj beba |
| 105 | 391 | 124 | 71 | 21 | 23 | 15 | 10 |
| Broj žena sa pozitivnim rezultatom: | 64 | 25 | 18 žena sa dobijenim embrionima | 13 žena sa obavljenim ET | 9 žena sa zamrznutim embrionima | 15 trudnoća | 9 žene su porođene do sada |
| Procenat žena sa pozitivnim rezultatom: | 60.95% | 39.06od broja žena sa prisutnim folikulima | 72% od broja žena sa dobijenim jajnim ćelijama | 72.22% od broja žena sa embrionima | 50% od broja žena sa embrionima | 23.44% od broja žena sa odgovorom | 15,,6% od broja žena sa odgovorom |
Tabela 2.
Folikuli – 60.95% pacijenata je imalo folikul.
Jajne ćelije – Pokušaji da se uradi aspiracija jajnih ćelija rezultirali su aspiriranim oocitima kod 39.06% žena sa folikulima.
Fertilizacija – Stopa oplodnje aspiriranih jajnih ćelija je bila 72%, što je rezultiralo embrionima.
Embrioni – Embrio transfer je obavljen kod 72,22% pacijentkinja sa embrionima, dok je 50% pacijentkinja sa embrionima imalo vitrifikovane embrione.
Trudnoće – Postignuto je petnaest trudnoća (23.44% od pacijenata sa odgovorom).
Do sada je od ukupno 15 trudnoća, 3 trudnoće završene spontanim pobačajem, jedna trudnoća je izgubljena zbog hromozomopatije, dok su 9 trudnoće rezultirale uspešnim rođenjem 10 beba (od kojih je jedna trudnoća blizanačka).
Grafikon 6 pokazuje ukupan broj embriona.
Grafikon 7 pokazuje broj folikula i jajnih ćelijare
Grafikon 8 pokazuje broj embriona i embriotransfera.
Grafikon 6
Grafikon 7
Grafikon 8